هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
منو
بازسازی خانه یک فرآیند مهم و گاهی ضروری است که به تغییر و بهبود وضعیت ساختمان موجود می‌پردازد. این فرآیند می‌تواند شامل تغییراتی در ساختار، طراحی، و کاربری فضاها باشد. در زیر به برخی از اقدامات معمولی در بازسازی خانه‌ها اشاره خواهیم کرد:
گسترش یا کاهش متراژ فضا: در این اقدام، می‌توان فضای خانه را گسترش داد یا به کاهش آن پرداخت. این تغییر ممکن است با افزایش تعداد اتاق‌ها، افزایش اندازه یک اتاق مشخص، یا ایجاد فضاهای جدید مثل حمام یا کمد مرتبط باشد.
برداشتن یا گذاشتن دیوارها: تغییر در تنظیم فضاها با حذف یا افزودن دیوارها انجام می‌شود. این کار می‌تواند به منظور ایجاد فضای بازتر یا تفکیک بخش‌های مختلف خانه باشد.
بالا بردن یا پایین آوردن سقف‌ها: در برخی موارد، با تغییر ارتفاع سقف‌ها، می‌توان فضایی با ارتفاع بالاتر یا پایین‌تر ایجاد کرد. این اقدام معمولاً برای ایجاد اثرات زیبایی یا افزایش تهویه طبیعی انجام می‌شود.
تغییر کارکرد فضاها: گاهی اوقات، اتاق‌ها و فضاها به عنوان نمازخانه، دفتر کاری، یا اتاق بازی تغییر کاربری می‌دهند. این تغییر ممکن است بهبود کارایی خانه را به همراه داشته باشد.
اضافه کردن یا کاهش لوله کشی‌ها و سیم‌کشی‌ها: به منظور بهبود سیستم‌های آب و برق و همچنین افزایش بهره‌وری انرژی، لوله‌کشی‌ها و سیم‌کشی‌ها ممکن است تغییر کنند. این اقدام می‌تواند از تجهیزات هوشمند و اتوماسیون نیز بهره‌برداری کند.
طراحی دقیق و محاسبات مهندسی مناسب در بازسازی خانه‌ها، بهبود عملکرد و ایمنی ساختمان همچنین، انتخاب مواد ساختمانی مقاوم و مطابق با استانداردهای ساختمانی می‌تواند نقش مهمی در مقاوم‌سازی منزل در برابر عوامل مختلف ایفا کند.
تفاوت میان بازسازی و نوسازی در عالم ساختمان‌سازی از جنبه‌های مختلفی قابل تحلیل است. اصولاً بازسازی به تغییراتی اطلاق می‌شود که بر روی ساختار داخلی یک ساختمان انجام می‌شود و معمولاً شامل تغییرات در پلان، تجهیزات، و سیستم‌های مکانیکی و الکتریکی است. به عبارت دیگر، در بازسازی، اساساً از ساختمان موجود استفاده می‌شود و تغییرات اساسی در ساختار بیرونی ندارد.
از طرفی، نوسازی به تخریب کامل یا بخشی از ساختمان موجود و ساخت یک ساختمان جدید در جایگاه آن اشاره دارد. در این فرآیند، عمدتاً سازه بیرونی ساختمان تغییر می‌کند و سازه داخلی نیز بطور کامل بازسازی می‌شود. به عبارت ساده‌تر، نوسازی به معنای ساخت مجدد یک ساختمان از ابتدا است.
مهم‌ترین تفاوت میان بازسازی و نوسازی در ارتقای ارزش ساختمان می‌باشد. در بازسازی، ساختمان موجود برای بهبود کیفیت زندگی یا تطابق با نیازهای جدید تغییر می‌کند، در حالی که در نوسازی، هدف اصلی معمولاً افزایش ارزش ساختمان و بهره‌وری آن به صورت جدید و مدرن است.
عواملی مانند نوع خدمات، قدمت ساختمان، مصالح مورد نیاز، اجرت کارگران و متخصصان، و نیازها و اهداف سرمایه‌گذاری تاثیر مستقیمی بر انتخاب بین بازسازی و نوسازی دارند. همچنین، مسائل مربوط به مقررات محلی و استانداردهای ساختمانی نیز در این تصمیم‌گیری تأثیرگذار هستند.
عملیاتی که برای بازسازی در نظر گرفته می شود، بسیار متفاوت می باشد، اما آنچه اصول اولیه بازسازی محسوب می شود، این است که به صورت دقیق مشکلات ساختمان مشخص شود و تصمیم گیری بر اساس مشکلات انجام بگیرد.
بنابراین اصل اول شامل این است که فردی متخصص وجود داشته باشد تا مشکلات ساختمان را به خوبی شناسایی کند و هنگامی که مشکلات مشخص شدند، دسته بندی انجام شود.
بعضی از مشکلات با بازسازی نسبتاً ساده تر و کم هزینه تر همراه هستند و بعضی دیگر نیاز به دقت و معماری بسیاری دارند، بنابراین اصول بازسازی منزل این می باشد که در وهله ی اول سطح مشکل و سپس نوع مشکل از نظر شدت و ضعف مشخص شود.
به این موضوع توجه کنید که برای بازسازی یک ساختمان که با قسمت های دیگر مشاع هستند اصول بازسازی بسیار دشوارتر می باشد و افرادی باید به کار گرفته شوند که از این اصول اطلاع و آشنایی کامل داشته باشند؛ در غیر این صورت مشکلات بسیاری به وجود می آید و دردسر ساز خواهد شد.
شیوه انجام بازسازی ساختمان به عوامل متعددی بستگی دارد و باید با دقت و برنامه‌ریزی دقیق انجام شود. در زیر به مراحل اصلی و شیوه انجام بازسازی ساختمان اشاره می‌شود:
برنامه‌ریزی و تجزیه و تحلیل: در این مرحله، باید اهداف بازسازی تعیین شود. این شامل تعیین تغییرات مورد نیاز در طراحی و ساختار ساختمان، مشخص کردن بودجه و منابع مالی، و انجام مطالعات مهندسی مورد نیاز می‌شود.
دریافت مجوزها: اکثر پروژه‌های بازسازی نیاز به مجوزهای قانونی و مجوزهای ساختمانی دارند. برای آغاز کار، باید این مجوزها را از مراجع مربوطه دریافت کرد.
تخریب و آماده‌سازی: این مرحله شامل تخریب بخش‌های مورد نیاز از ساختمان قدیمی و آماده‌سازی محل برای انجام تغییرات می‌شود.
تغییرات ساختاری: در این مرحله، تغییرات مورد نیاز در ساختار ساختمان اعمال می‌شود. این شامل تغییرات در دیوارها، پلان‌ها، سقف‌ها و تمامی سازه‌های داخلی و خارجی می‌شود.
نصب تجهیزات و سیستم‌های جدید: اگر نیاز به نصب تجهیزات جدید مثل سیستم‌های گرمایشی، سرمایشی، الکتریکی یا سیستم‌های هوشمندسازی داخلی باشد، این مرحله در طراحی و اجرای آنها می‌پردازد.
تکمیل و تزئین: در این مرحله، تمامی کارهای داخلی مانند نقاشی، کفپوش‌گذاری، نصب آینه و زیرسازی‌های دیگر برای تزئین داخلی و پایان‌کارها انجام می‌شود.
آزمون و بازرسی: پس از اتمام پروژه، باید از تمامی سیستم‌ها و تجهیزات اطمینان حاصل شود که به درستی عمل می‌کنند. این شامل آزمون‌های ایمنی و بازرسی‌های فنی است.
تحویل به مالک: پس از انجام بازسازی و تایید مالک یا مشتری، ساختمان تحویل داده می‌شود.
هر مرحله از بازسازی نیاز به مدیریت دقیق و کارهای مهندسی است. همچنین، تعامل موثر با تیم متخصص بازسازی از اهمیت بسیاری برخوردار است تا پروژه به بهترین شکل انجام شود.
در اکثر مواقع هدف ما از بازسازی خانه یا آپارتمان خود این می باشد که قسمت های آسیب دیده خانه را ترمیم کنیم و از بروز مشکلات پیشگیری کنیم.در اینجا هدف ما این می باشد که قسمت های آسیب دیده خانه را اصلاح کنیم و مشکلاتی که در لوله کشی، سقف، کف پوش و یا دیوارها و دیگر تجهیزات خانه وجود دارد را برطرف کنیم.
همچنین امکان دارد منزل کنونی‌تان، خانه پدرتان باشد که سال‌ها بدون سکنه بوده و یا خانه کلنگی باشد که به تازگی خریداری کرده اید و در فکر اقامت در آن هستید.
در هر حال برای شروع این پروژه توصیه می شود که ابتدا همه بخش‌های خانه را که در ادامه به آن اشاره شده است، به صورت جداگانه مورد بازبینی و بررسی قرار دهید تا بازسازی خانه شما به درستی انجام شود.
این موارد شامل :
برق کشی و سیم کشی‌های ساختمان، سیستم گرمایش، سیستم سرمایش ساختمان، لوله کشی‌ها، نم دیوارها، ترک و ریختگی دیوار، استحکام دیوارها، خرابی کف پوش خانه، وجود نم و نشتی در پشت بام، شکسته بودن شیشه پنجره، شیرآلات خانه، سینک و روشویی خانه، کابینت ها، رنگ دیوارها و دیگر موارد می باشد.
استفاده از واژه مقاوم سازی معمولا برای نوسازی ساختمان به کار می رود، اگرچه هر دو به نظر مشابه می‌آیند، اما مفاهیم متفاوتی دارند. این فرآیند شامل پیدا کردن مشکل، حذف قسمت‌های آسیب دیده و همچنین انتخاب و انجام مقاوم سازی مناسب برای افزایش عمر سازه می‌باشد.
به صورت کلی راهکارها و روش های مقاوم سازی ساختمان می‌تواند به نوع اسکلت و کاربری آن بستگی بسیاری داشته باشد.
پارامترهایی همچون شرایط اقتصادی، میزان نیاز سازه به مقاومت، مدت زمان لازم برای انجام عملیات تعمیر و ترمیم و … می‌توانند در انتخاب روش مقاوم سازی مؤثر باشند.
مقاوم سازی ساختمان می‌تواند در بسیاری از موارد حتی از ساختن ساختمان از ابتدا نیز پیچیده تر باشد؛ به این دلیل که در ساخت ساختمان دسترسی به همه ی قسمت ها امکان پذیر باشد و به راحتی می‌توان تغییرات مورد نظر را در آن اجرا کرد، در صورتی که در مقاوم سازی امکان دارد به راحتی نتوان به قسمت های مختلف دسترسی داشت.
از جمله رایج ترین روش‌های افزایش مقاومت ساختمان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :
1- مقاوم سازی با ژاکت فلزی و بتنی
استفاده از ژاکت فلزی موجب افزایش مقاومت و شکل پذیری سازه‌ها شده در صورتی که وزن زیادی به سازه اضافه نخواهد شد. در این روش مقطع المان‌ها در محل آسیب پذیرشان با استفاده از ورقه‌های فولادی توسط بولت به المان مربوطه متصل و تقویت می‌شوند.
همانند کاشت میلگرد استفاده از ژاکت فلزی راحت تر از ژاکت بتنی است و استفاده از آن برای طبقات متفاوت ساختمان امکان پذیر می باشد.
ژاکت بتنی می‌تواند برای تیرها، ستون‌ها، دیوارهای برشی و فونداسیون استفاده شود و می‌تواند تأثیر بسیار زیادی در افزایش مقاومت این المان‌ها داشته باشد.
2- مقاوم سازی با damper :
damper یک جاذب هارمونیک یا لرزه ای می باشد که می‌تواند انواع نوسانات و ارتعاشات مکانیکی موجود در سازه‌ها را جذب کند. استفاده از این روش می‌تواند در کاهش خرابی ها و آسیب‌های متفاوت در ساختمان بسیار موثر باشد.
3- استفاده از جرم متمرکز پاندولی :
از دیگر روش‌های مقاوم سازی ساختمان‌ها مخصوصاً در هنگام زلزله استفاده از جرم‌های پاندولی می باشد که با نام میراگر تنظیم شونده جرمی نیز شناخته می‌شوند.
این میراگرها دارای سه مورد اصلی شامل جرم، استهلاک و سختی می باشد و به صورت معمول در بام‌ها و کف ساختمان‌ها نصب می‌شوند. شیوه عملکرد این میراگرها به این صورت می باشد که با اثرگذاری بر روی فاز اول لرزشی سازه موجب کاهش دامنه پاسخ می‌شوند.
4- مقاوم سازی با الیاف FRP :
الیاف Fiber reinforced polymer معمولا برای ترمیم و تقویت ساختمان سازه بتنی به کار می‌رود و با اجرای آن بر روی دال‌ها، تیرها، ستون‌ها، تونل‌ها، دیوارها و … در انواع سازه ها استفاده می‌شود.
الیاف FRP از مزایای بسیاری برخوردار می باشد که مهم‌ترین آنها وزن سبک، طول عمر بالا، مقاومت عالی و… می باشد.
این روش همچنین می‌تواند یک روش مقرون به صرفه برای افزایش مقاومت سازه محسوب شود و سرعت اجرای آن نیز بسیار بالا خواهد بود.
5- مقاوم سازی ساختمان با دیوار برشی :
دیوار برشی معمولا با هدف مقابله با بارهای جانبی متفاوتی همچون باد و زلزله به کار می‌رود. این دیوارها در واقع نوعی از سیستم‌های سازه ای محسوب می شود که مقاومت جانبی ساختمان یا سازه را تأمین می‌کنند و معمولا از مصالح و موادی مانند چوب، بتن و دیگر مصالح بنایی ساخته می‌شوند.
6- مقاوم سازی سازه با استفاده از کاشت میلگرد و آرماتور :
کاشت میلگرد و آرماتوربندی از دیگر روش‌های مقاوم‌سازی ساختمان‌ها محسوب می شود که با استفاده از این روش می‌توان بتن‌های جدید را به بتن‌های قدیمی وصل کرد و یا اجزای فولادی و بتنی را به هم متصل کرد. کاشت میلگرد می‌تواند به صورت دو جزئی و سه جزئی و از طریق چسب‌های کاشت انجام شود که مقاومت سازه‌ها را به صورت قابل توجهی افزایش دهد. علاوه بر این روش‌ها می‌توان از مصالح دیگری مانند فوم سقفی برای کاهش وزن ساختمان و افزایش ایمنی آن استفاده کرد.
7- استفاده از بادبندهای کمانش تاب :
بادبندهای کمانش تاب معمولا برای طراحی لرزه ای ساختمان‌های بتنی مسلح کاربرد دارند. این سیستم از یک غلاف و یک هسته فلزی ایجاد می‌شود و هسته آن در برابر نیروهای محوری وارد شده به سازه، مقاومت بسیار خوبی خواهد داشت و سختی خمشی نیز مانع از کمانش خواهد شد.
8- مقاوم سازی با میراگر :
از جمله روش‌های مقاوم سازی ساختمان، پل‌ها و … جدا سازی لرزه ای با استفاده از کنترل ارتعاشات لرزه‌ای است که در آن بیشتر تمرکز بر روی کاهش پاسخ لرزه‌ای، نیرو و شتاب ورودی زلزله به سازه می‌باشد. جدا سازی لرزه‌ای موجب انعطاف پذیری پایه سازه می‌شود و توصیه می شود که در یکی از طبقات همچون تراز پی نصب شود تا اثرات زلزله را در بالاترین حد ممکن کاهش دهد.
